ΕΞΑΓΩΓΗ - ΕΞΟΔΟΣ 
Ένα θεατρικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία

Παράσταση  από το Θέατρο Σημείο και τον Νίκο Διαμαντή στη ΔΗΛΟ, 10 και 11 Σεπτεμβρίου, στα πλαίσια του Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός του ΥΠΠΟΑ.

Η παράσταση στηρίζεται  στα εκτενέστερα σωζόμενα σπαράγματα αρχαίας τραγωδίας, από την  τραγωδία με τίτλο ΕΞΑΓΩΓΗ - ΕΞΟΔΟΣ γραμμένη από τον ΕΖΕΚΙΗΛ, και την συνομιλία τους με την σύγχρονη ΕΞΟΔΟ από την πανδημία του κορονοϊού.
Η τραγωδία ( σπαράγματα )  παρουσιάζεται για πρώτη φορά.
Η εποχή που γράφτηκε , η μορφή θεάτρου που επιλέγει ο συγγραφέας ,το θέμα της Εξόδου του ανθρώπου προς τη ΛΥΤΡΩΣΗ, μας δίνει την δυνατότητα να παρουσιάσουμε  μια πρωτότυπη  συνεργασία θρησκειών και πολιτισμών, λογοτεχνίας , θεάτρου, ποίησης ,μουσικής και εικαστικών ,μια παραδειγματική γεωλογία της διαρκούς πορείας του ανθρώπου προς το φως.

Η «Εξαγωγή» του ΕΖΕΚΙΗΛ  και η Βιβλική «Έξοδος» ερμηνεύουν τον σύγχρονο κόσμο μας -ακόμα και την τρέχουσα συγκυρία της πανδημίας- εκφράζοντας το πανανθρώπινο, διαχρονικό αίτημα  για λύτρωση, για απελευθέρωση, για φώτιση. 
Η πορεία του  ανθρώπου -ως έκφραση της επίμονης πορείας του διαμέσου του βίου- και οι “ πληγές του “ -ως αλληγορίες για τη βάσανο της ψυχής- στοιχίζονται με τη σημερινή φωνή της ανθρωπότητας μπροστά στον τρόμο του αφανισμού και του θανάτου. 
Τα σπαράγματα του Εζεκιήλ και τα αποσπάσματα από το Βιβλικό κείμενο της Εξόδου, συνδυάζονται με ένα πολυφωνικό  χορικό προσωπικών φωνών , γραμμένο από τον συγγραφέα Χρήστο Χρυσόπουλο.
Επτά  φωνές, επτά  ψαλμοί, διαψάλματα  ανθρώπων που αγωνίζονται να διαβούν « ἐν  μέσῳ  σκιᾶς θανάτου» και να εξέλθουν νικητές στο φως της ζωής. 
Η  κειμενική αυτή «συνήχηση» αποτελεί ένα συμβολικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία.
Συμπράττει ο Δημήτρης  Καταλειφός.

Εξαγωγή -Έξοδος

ΕΖΕΚΙΗΛ
Ἐξαγωγὴ  
Η έξοδος
Οι 269 στίχοι της  Ἐξαγωγῆς του  ελληνίζοντος  Ιουδαίου  Εζεκιήλ, που έχει επηρεαστεί έντονα από τον  Ευριπίδη, είναι το εκτενέστερο σωζόμενο απόσπασμα τραγωδίας μετά τον 5ο αι. π.Χ. Η  Ἐξαγωγή, που γράφτηκε ανάμεσα στο 240 και το 100 π.Χ., ίσως στην Αλεξάνδρεια, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, επειδή αντλεί το θέμα της από την Παλαιά Διαθήκη, συγκεκριμένα από την Έξοδο (1-15). (Οι τίτλοι Ἐξαγωγή και Ἔξοδος είναι ταυτόσημοι, απλώς ο πρώτος υπογραμμίζει σαφέστερα τη συμβολή του Μωυσή, ο οποίος ἐξήγαγεν τους Εβραίους από την Αίγυπτο).
Από τους σωζόμενους στίχους δεν προκύπτει με βεβαιότητα αν το έργο προοριζόταν για τη σκηνή (πιθανότερο) ή απλώς για ανάγνωση ούτε αν είχε χορό - πιθανότερο φαίνεται να είχε και να χωριζόταν σε πέντε "πράξεις". 
Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν τηρείται η ενότητα του τόπου και του χρόνου, γεγονός που ενδεχομένως οφείλεται στη στενή εξάρτηση του Εζεκιήλ από την Έξοδο της  Παλαιάς Διαθήκης  και τον Ιεζεκιήλ.
Στο πρώτο απόσπασμα (α) ο Μωυσής διηγείται το  όνειρό του, που δεν απαντά στην Έξοδο αλλά εισάγεται από τον  Εζεκιήλ, και στο δεύτερο (β) ο  Αιγύπτιος  άγγελος περιγράφει τη διάβαση της Ερυθράς  θαλάσσης.

Τα σπαράγματα της τραγωδίας παρουσιάζονται σε μετάφραση  του  καθηγητή και μεταφραστή Θεόδωρου  Στεφανόπουλου .
Το σύνολο του  παραστασιακού  κειμένου απαρτίζεται 
1.Από τα σπαράγματα της αρχαίας τραγωδίας ΕΞΑΓΩΓΗ  - ΕΞΟΔΟΣ του Εζεκιήλ ,που παρουσιάζονται για πρώτη φορά ,σε μετάφραση Θεόδωρου Στεφανόπουλου.
2.Από τμήματα  της  Παλαιάς Διαθήκης και την ΕΞΟΔΟ με βασική κατεύθυνση τις πληγές του Φαραώ σε επιλογή του Σταύρου Ζουμπουλάκη.
3.Από φράσεις του βιβλίου της Κατερίνας  Μάτσα με τίτλο  Νιόβη - Το αδύνατο πένθος στον καιρό της πανδημίας με κεντρική κατεύθυνση το πένθος και την αδυναμία επεξεργασίας ως ψυχική αναδιοργάνωση.
4. Από σύγχρονα κείμενα του συγγραφέα Χρήστου Χρυσόπουλου, γραμμένα αποκλειστικά για την παράσταση, με θέμα την πανδημία , την απώλεια, και την σημερινή ΕΞΟΔΟ από τον ΚΟΡΟΝΟΙΟ.