Μήδεια Ευριπίδη

Πρώτη Παράσταση: 04/06/2006

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Θεόδωρος Κ. Στεφανόπουλος
Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής
Σκηνικά - Κοστούμια: Φλώρα Κουτσομάνη
Μουσική: Στάθης Γραφανάκης
Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Φωτισμοί: Δημήτρης Μαργαρίτης - Νίκος Διαμαντής
Video art - Φωτογραφία: Ιάσων Κοκκινάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Καλογεροπούλου
 

Υπεύθυνος για το πρόγραμμα: Σταύρος Τσιτσιρίδης
Θεατρολογική έρευνα: Μαρκέλλα Κούρτη, Μαριάννα Ξύνη, Νικολίτσα Πετρούλη

ΔΙΑΝΟΜΗ

Τροφός: Ασπασία Λυκουριώτη
Παιδαγωγός: Θωμάς Κολοβός, Σπύρος Πίτσος
Μήδεια: Ιωάννα Μακρή
Κρέων: Κίμων Ρηγόπουλος
Ιάσων: Γεράσιμος Δεστούνης
Αιγέας: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
Αγγελιαφόρος: Δημήτρης Μπαμπίλης, Θωμάς Κολοβός, Σπύρος Πίτσος
 

Χορός: Βασιλική Ιντζιρτζή, Ελένη Καλογεροπούλου, Νατάσα Κατερινοπούλου, Θωμάς Κολοβός, Βασιλική Κυριακοπούλου, Ασπασία Λυκουργιώτη, Δημήτρης Μπαμπίλημ Αγάθη Παππά, Σπύρος Πίτσος

 

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Η παράσταση παρουσιάστηκε στο "Παλαιό Πτωχοκομείο" στα πλαίσια των εκδηλώσεων  "Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006" και πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Πατρών.

Μια γραμμή που ενώνει την ανατολή με τη δύση. Ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. εξορία από την Κολχίδα στην Ιωλκό, στην Κόρινθο κι ύστερα στην Αθήνα. Το ταξίδι της Μήδειας μοιάζει με τη νοητή υδάτινη γραμμή, μια σταθερή πορεία προς τη δύση.
Τόπος η Κόρινθος. ο χρόνος είναι το παρόν. Το αιώνιο παρόν του πάσχοντος υποκειμένου. Η Μήδεια κείτεται νηστική, το σώμα της αφημένο στους πόνους. Δεν υπάρχει κανείς να τη βοηθήσει. Οι γυναίκες του Χορού ήρθαν από την Κόρινθο για να συμπαρασταθούν, όπως στις ολονυχτίες των νεκρών. Η Μήδεια όμως δεν ακούει, δεν μπορεί ν’ ακούσει παρά τον ήχο του θρήνου της.
Όλη η παράσταση της Μήδειας θα μπορούσε να ιδωθεί σαν μια μεταφορά της πορείας που θα διασχίσει η Μήδεια ως την έσχατη οδύνη. Η Μήδεια σαν μεταφορά της πορείας του ήλιου.

Νίκος Διαμαντής
(απόσπασμα από το πρόγραμμα της παράστασης)