ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ & ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΈΝΑΝ ΓΑΜΟ» ΤΟΥ INGMAR BERGMAN ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΝΙΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ
Back
12.11.2019
ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ & ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΈΝΑΝ ΓΑΜΟ» ΤΟΥ INGMAR BERGMAN ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΝΙΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ
Κριτική
της Νίκης Ράπτη
Το αριστούργημα του Ingmar Bergman «Σκηνές από έναν γάμο» είχαμε την ευτυχία να παρακολουθήσουμε στο Θέατρο Σημείο, σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή και ερμηνείες Πέρη Μιχαηλίδη, Ιωάννας Μακρή, Κατερίνας Παρισσινού και Λευτέρη Παπακώστα.
Στον γοητευτικό πάντα κόσμο του Bergman, συναντούμε δυο χαρακτήρες που τους λατρεύει κανείς από την πρώτη στιγμή. Για την αυθεντικότητα και το πάθος τους. Για τις προσωπικές τους επαναστάσεις αλλά και τον τρόπο με τον οποίο επιστρέφουν στα «οικεία» τους, καθώς αντιλαμβάνονται την ανάγκη τους να συνυπάρξουν αγαπητικά, αρνούμενοι την μοναξιά και την απόγνωση. Βιώνουν τη στοργή, την απιστία, το διαζύγιο, την επανάληψη και μια προγραμματισμένη ζωή με ρωγμές, εντάσεις αλλά και σιωπή. Ωριμάζουν μέσα από τη ρήξη και την αυτοκαταστροφή, τη στιγμή που τα εύθραυστα στοιχεία θα συναντήσουν τα συμπαγή, όταν θα θέσουν τα σοβαρά ερωτήματα στον εαυτό τους για την αγάπη και αισθανθούν την ανάγκη να συνειδητοποιήσουν τον πραγματικό ορισμό της.
Ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του παγκόσμιου κινηματογράφου και θεάτρου, με ψυχαναλυτική ματιά, λυρισμό και αμεσότητα μας δίνει την ευκαιρία να γίνουμε μάρτυρες της ιστορίας ενός ζευγαριού που έχει να διαχειριστεί το θέμα της απόρριψης και της επανασύνδεσης, του χωρισμού και των «αποχωρισμών». Το ποιητικό και ρεαλιστικό ταυτοχρόνως «χρώμα» του χρόνου, γίνεται εχθρός αλλά και φίλος της σχέσης τους. Η έλξη, ο έρωτας και οι δυνατές αναμνήσεις που τους συνδέουν, η σκληρότητα αλλά και η τρυφερότητα τους, συνοδεύουν σημαντικές στιγμές και αποφάσεις τους. Μέσα στην πορεία των χρόνων ηρεμούν, συμφιλιώνονται, προδίδουν, αλλάζουν και εξελίσσονται, κρατώντας ωστόσο τον μεταξύ τους δεσμό. Και μέσα από τον ψυχισμό τους αποκαλύπτονται θέματα όπως οι ενοχές και ο θάνατος, η φθορά και η ντροπή, η κατανόηση και η αποδοχή μιας ανθρώπινης φύσης με ελλείμματα, ταλέντα, προοπτικές και συγκρούσεις.
Στον γοητευτικό πάντα κόσμο του Bergman, συναντούμε δυο χαρακτήρες που τους λατρεύει κανείς από την πρώτη στιγμή. Για την αυθεντικότητα και το πάθος τους. Για τις προσωπικές τους επαναστάσεις αλλά και τον τρόπο με τον οποίο επιστρέφουν στα «οικεία» τους, καθώς αντιλαμβάνονται την ανάγκη τους να συνυπάρξουν αγαπητικά, αρνούμενοι την μοναξιά και την απόγνωση. Βιώνουν τη στοργή, την απιστία, το διαζύγιο, την επανάληψη και μια προγραμματισμένη ζωή με ρωγμές, εντάσεις αλλά και σιωπή. Ωριμάζουν μέσα από τη ρήξη και την αυτοκαταστροφή, τη στιγμή που τα εύθραυστα στοιχεία θα συναντήσουν τα συμπαγή, όταν θα θέσουν τα σοβαρά ερωτήματα στον εαυτό τους για την αγάπη και αισθανθούν την ανάγκη να συνειδητοποιήσουν τον πραγματικό ορισμό της.
Ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του παγκόσμιου κινηματογράφου και θεάτρου, με ψυχαναλυτική ματιά, λυρισμό και αμεσότητα μας δίνει την ευκαιρία να γίνουμε μάρτυρες της ιστορίας ενός ζευγαριού που έχει να διαχειριστεί το θέμα της απόρριψης και της επανασύνδεσης, του χωρισμού και των «αποχωρισμών». Το ποιητικό και ρεαλιστικό ταυτοχρόνως «χρώμα» του χρόνου, γίνεται εχθρός αλλά και φίλος της σχέσης τους. Η έλξη, ο έρωτας και οι δυνατές αναμνήσεις που τους συνδέουν, η σκληρότητα αλλά και η τρυφερότητα τους, συνοδεύουν σημαντικές στιγμές και αποφάσεις τους. Μέσα στην πορεία των χρόνων ηρεμούν, συμφιλιώνονται, προδίδουν, αλλάζουν και εξελίσσονται, κρατώντας ωστόσο τον μεταξύ τους δεσμό. Και μέσα από τον ψυχισμό τους αποκαλύπτονται θέματα όπως οι ενοχές και ο θάνατος, η φθορά και η ντροπή, η κατανόηση και η αποδοχή μιας ανθρώπινης φύσης με ελλείμματα, ταλέντα, προοπτικές και συγκρούσεις.
O Γιόχαν και η Μαριάν εγκαταλείπουν, πεισμώνουν, αμφιβάλλουν, φοβούνται. Μέσα από την ασφυξία αλλά και την αγάπη, την βία αλλά και την ελπίδα, την αφοπλιστική ειλικρίνεια αλλά και τα μυστικά, ενώνονται και χωρίζουν, επανατοποθετούν και διαλύουν, ανακαλύπτοντας τον εαυτό τους. «Παλεύουν» μεταξύ τους αλλά και ο καθένας ξεχωριστά. Αφήνονται στα συναισθήματα τους, προσπαθώντας να αποφύγουν τον συμβιβασμό, να νικήσουν την ρουτίνα, τις προσωπικές ανασφάλειες και τα κοινωνικά και προσωπικά «πρέπει» τους. Καλούνται να αντιμετωπίσουν την οργή, τον καταπιεσμένο θυμό, την αξιοπρέπεια και τον εγωισμό τους, τα πρόσωπα που μπορεί να είναι απόντα αλλά στην πραγματικότητα καθοριστικά, όπως για παράδειγμα τους γονείς και τους νέους συντρόφους. Οι μοναχικές διαδρομές τους και η κοινή τους εμπειρία ζωής θα τους οδηγήσει σε έναν αγώνα «επιβίωσης». Όλα κινούνται και περιστρέφονται γύρω από δυο ανθρώπους γιατί αυτοί στην πραγματικότητα ορίζουν τα πάντα και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο θα επιλέξουν να αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω αλλά και μέσα τους.
Οι «Σκηνές από έναν γάμο» προβλήθηκαν αρχικά ως μίνι σειρά για τη σουηδική τηλεόραση το 1973 και την επόμενη χρονιά έγιναν ταινία για τον κινηματογράφο, βασισμένη στη σειρά, με τον Ερλαντ Γιόζεφσον και τη Λιβ Ούλμαν. Το έργο γράφτηκε το 1973 και είναι διαχρονικό, γιατί ακριβώς θίγει υπαρξιακά ζητήματα και αγωνίες κάθε ανθρώπου που θα ταυτιστεί με τους χαρακτήρες. Που θα αναρωτηθεί τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει να επιβληθεί πάνω στα εμπόδια και να βρει τη δική του φωνή και βούληση να ζήσει όπως ακριβώς επιθυμεί και όχι όπως επιθυμούν οι άλλοι.
Ο Πέρης Μιχαηλίδης είναι ένας μοναδικός ηθοποιός που αναδεικνύει ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια ενός ρόλου, πλάθοντας και χτίζοντας με ζωντάνια, δύναμη και καθαρότητα έναν χαρακτήρα αληθινό και γοητευτικό, με εντυπωσιακό πάθος και συγκλονιστική φυσικότητα. Η σπουδαία ηθοποιός Ιωάννα Μακρή, με την εκπληκτική παρουσία, την γλυκύτητα και το βάθος της ερμηνείας της, μας καθηλώνει από την πρώτη έως και την τελευταία στιγμή. Υπέροχοι στους ρόλους του ζευγαριού στα νεότερα του χρόνια ο Λευτέρης Παπακώστας και η Κατερίνα Παρισσινού.
Εξαιρετική και εμπνευσμένη η σκηνοθεσία του Νίκου Διαμαντή, αγκαλιάζοντας με τεράστια ευαισθησία ένα μπεργκμανικό σύμπαν που ξεχειλίζει ανθρωπιά και ουσία. Φωτίζοντας δυναμικά την πολυεπίπεδη δράση-σκέψη των ηρώων, μας προσφέρει απλόχερα την ελπιδοφόρα πνοή τους, καθώς καταφέρνουν στο τέλος να μεταμορφωθούν.
Τα φώτα, τα σκηνικά και η μουσική συνέβαλλαν σημαντικά στο μαγικό άνοιγμα του κόσμου δυο χαρακτήρων που μας συγκίνησαν βαθιά και που θα μας συγκινούν πάντα.
Οι «Σκηνές από έναν γάμο» προβλήθηκαν αρχικά ως μίνι σειρά για τη σουηδική τηλεόραση το 1973 και την επόμενη χρονιά έγιναν ταινία για τον κινηματογράφο, βασισμένη στη σειρά, με τον Ερλαντ Γιόζεφσον και τη Λιβ Ούλμαν. Το έργο γράφτηκε το 1973 και είναι διαχρονικό, γιατί ακριβώς θίγει υπαρξιακά ζητήματα και αγωνίες κάθε ανθρώπου που θα ταυτιστεί με τους χαρακτήρες. Που θα αναρωτηθεί τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει να επιβληθεί πάνω στα εμπόδια και να βρει τη δική του φωνή και βούληση να ζήσει όπως ακριβώς επιθυμεί και όχι όπως επιθυμούν οι άλλοι.
Ο Πέρης Μιχαηλίδης είναι ένας μοναδικός ηθοποιός που αναδεικνύει ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια ενός ρόλου, πλάθοντας και χτίζοντας με ζωντάνια, δύναμη και καθαρότητα έναν χαρακτήρα αληθινό και γοητευτικό, με εντυπωσιακό πάθος και συγκλονιστική φυσικότητα. Η σπουδαία ηθοποιός Ιωάννα Μακρή, με την εκπληκτική παρουσία, την γλυκύτητα και το βάθος της ερμηνείας της, μας καθηλώνει από την πρώτη έως και την τελευταία στιγμή. Υπέροχοι στους ρόλους του ζευγαριού στα νεότερα του χρόνια ο Λευτέρης Παπακώστας και η Κατερίνα Παρισσινού.
Εξαιρετική και εμπνευσμένη η σκηνοθεσία του Νίκου Διαμαντή, αγκαλιάζοντας με τεράστια ευαισθησία ένα μπεργκμανικό σύμπαν που ξεχειλίζει ανθρωπιά και ουσία. Φωτίζοντας δυναμικά την πολυεπίπεδη δράση-σκέψη των ηρώων, μας προσφέρει απλόχερα την ελπιδοφόρα πνοή τους, καθώς καταφέρνουν στο τέλος να μεταμορφωθούν.
Τα φώτα, τα σκηνικά και η μουσική συνέβαλλαν σημαντικά στο μαγικό άνοιγμα του κόσμου δυο χαρακτήρων που μας συγκίνησαν βαθιά και που θα μας συγκινούν πάντα.
